Κιτ Knightly

Ο John Magufuli, Πρόεδρος της Τανζανίας, εξαφανίστηκε. Δεν έχει βγει στο κοινό για αρκετές εβδομάδες και συνεχίζεται η σπέκουλα για το πού θα μπορούσε να είναι.

Η αντιπολίτευση έχει, σε διάφορες χρονικές στιγμές, κατηγορήσει τον πρόεδρο ότι νοσηλεύεται με «Covid19», είτε στην Κένυα ή την Ινδία , αν και εξακολουθεί να μην υπάρχει καμία απόδειξη. Ο John Magufuli είναι ένας από τους αρχηγούς κρατών «αρνητές του Covid» από την Αφρική.

Το γραφείο του είχε υποβάλει πέντε δείγματα για τεστ – αίγα, λάδι κινητήρα, παπάγια, ορτύκια και καρπούς – και όταν τέσσερα επέστρεψαν θετικά και ένα «ασαφές», απαγόρευσε τα κιτ δοκιμών και ζήτησε έρευνα για την προέλευση και την κατασκευή τους. Στο παρελθόν έχει αμφισβητήσει επίσης την ασφάλεια και την αποτελεσματικότητα των υποτιθέμενων «covid εμβολίων» και δεν έχει επιτρέψει τη χρήση τους στην Τανζανία.

Στον δυτικό Τύπο ο Magufuli απεικονίστηκε ως ενάντιος στην επιστήμη και «λαϊκιστής» αλλά δεν είναι δίκαιο να υποδηλώνουμε ότι η υγεία του λαού της Τανζανίας αποτελεί χαμηλή προτεραιότητα για τον Πρόεδρο. Στην πραγματικότητα είναι ακριβώς το αντίθετο.

Αφού κέρδισε τις πρώτες εκλογές του το 2015, μείωσε τους μισθούς της κυβέρνησης (συμπεριλαμβανομένου του δικού του) προκειμένου να αυξήσει τη χρηματοδότηση για νοσοκομεία και να αγοράσει φάρμακα για το AIDS. Το 2015 ακύρωσε τους εορτασμούς της Ημέρας της Ανεξαρτησίας και χρησιμοποίησε τα χρήματα για να ξεκινήσει μια εκστρατεία κατά της χολέρας. Η υγειονομική περίθαλψη ήταν μία από τις κορυφαίες προτεραιότητες της διοίκησής του και το προσδόκιμο ζωής της Τανζανίας αυξάνεται κάθε χρόνο όσο ήταν πρόεδρος.

Η αρνητική κάλυψη του Προέδρου Magufuli είναι ένα πολύ πρόσφατο φαινόμενο. Νωρίς στην Προεδρία του, έλαβε ακόμη και κολακευτικά γράμματα από τον Δυτικό Τύπο και τις δεξαμενές σκέψης που υποστηρίζονταν από τον Σόρος, επαινώντας τις μεταρρυθμίσεις του και τον αποκαλούσε «παράδειγμα» σε άλλα αφρικανικά έθνη. Όλα αυτά άλλαξαν όταν είπε για τον Κόβιντ ότι είναι φάρσα.

Όταν επανεκλέχθηκε τον Οκτώβριο του 2020, εμφανίστηκαν στον Δυτικό Τύπο οι τυπικές δυτικές κατηγορίες για «καταστολή ψηφοφόρων» και «εκλογική απάτη» , οι οποίες είχαν προηγουμένως αναφέρει ότι η δημοφιλία του ήταν 96%.

Και η εκστρατεία κατά του Μαγκουφούλι αυξήθηκε δυναμικά τη νέα χρονιά, με τον Μάικ («ψευδολογήσαμε, εξαπατήσαμε, κλέψαμε») Πομπέο ξεκινώντας κυρώσεις εναντίον κυβερνητικών αξιωματούχων της Τανζανίας ως μία από τις τελικές του πράξεις ως υπουργός Εξωτερικών. Οι κυρώσεις οφείλονταν θεωρητικά σε «εκλογικές παρατυπίες», αλλά η προφανής πραγματικότητα είναι ότι οφείλεται στην άρνηση της Τανζανίας να μπει στη γραμμή Covid.

Μόλις τον περασμένο μήνα ο Guardian, πάντα αιχμή του δόρατος όταν πρόκειται για «προοδευτική» αλλαγή καθεστώτος, είχε ένα άρθρο με τίτλο: “Ήρθε η ώρα για την Αφρική να ελέγξει τον αντιεμβολιαστή πρόεδρο της Τανζανίας”.

Το άρθρο δεν αναφέρει θετικά τις δοκιμές κατσικιών, παπάγιας και λαδιού για τον κορωνοϊό, αλλά ρωτά – με έναν πολύ ουδέτερο, δημοσιογραφικό τρόπο:

Τι συμβαίνει με τον Πρόεδρο John Magufuli; Πολλοί άνθρωποι μέσα και έξω από την Τανζανία κάνουν αυτήν την ερώτηση”. Πριν καταλήξει: “Ο Magufuli τροφοδοτεί τους αντιεμβολιαστές καθώς η πανδημία και οι νέες παραλλαγές της συνεχίζουν να ισχύουν. Πρέπει να αμφισβητηθεί ανοιχτά και άμεσα. Το να κοιτάμε αδιάφορα εκθέτει εκατομμύρια ανθρώπους στην Τανζανία και σε ολόκληρη την περιοχή των μεγάλων λιμνών της Αφρικής – καθώς και σε κοινότητες σε όλο τον κόσμο – σε αυτόν τον θανατηφόρο και καταστροφικό ιό.

Ο συγγραφέας δεν λέει ακριβώς πώς ο Magufuli πρέπει να «αμφισβητείται ανοιχτά και άμεσα», αλλά δεν είναι αυτό ο στόχος αυτών τών άρθρων. Υπάρχουν απλά για να βάψουν το υποκείμενο ως κακοποιό και να δημιουργήσουν ένα κλίμα όπου «κάτι πρέπει να γίνει». Τι είναι αυτό «κάτι» – και, μάλιστα, εάν είναι ή δεν είναι νόμιμο – δεν είναι δουλειά του κοινού που διαβάζει το Guardian και οι περισσότεροι από αυτούς δεν ενδιαφέρονται πραγματικά.

Α, ναι, το άρθρο είναι μέρος της ενότητας «Παγκόσμια ανάπτυξη» του Guardian, η οποία χρηματοδοτείται από το Ίδρυμα Bill and Melinda Gates. Απλά για να ξέρεις.

Έτσι, εντός δύο εβδομάδων από τη δημοσίευση στον Guardian ενός άρθρου που χρηματοδοτήθηκε από τον Γκέιτς, ζητώντας να γίνει κάτι για τον Πρόεδρο Magufuli, ο τελευταίος εξαφανίστηκε, εξαιτίας, λέγεται, του Κόβιντ. Περίεργο το πώς λειτουργεί.

Ακόμα κι αν ο Μαγκουφούλι επιβιώσει θαυματουργά από την περίοδο του «ύποπτου Κόβιντ19», η πολιτική του καριέρα έχει προγραφεί. Το Συμβούλιο Εξωτερικών Σχέσεων δημοσίευσε αυτό το άρθρο μόλις χθες, το οποίο υποστηρίζει ότι ο Πρόεδρος έχει χάσει κάθε εξουσία και καταλήγει: μια τολμηρή φιγούρα μέσα στο κυβερνών κόμμα θα μπορούσε να αξιοποιήσει το τρέχον επεισόδιο για να αρχίσει να αντιστρέφει την πορεία”.

Δεν είναι δύσκολο να διαβάσετε το υποκείμενο εκεί, αν μπορείτε ακόμη και να το ονομάσετε “υποκείμενο”.

Εάν πρόκειται να δούμε τον ξαφνικό θάνατο ή/και την αντικατάσταση του προέδρου της Τανζανίας, δεν θα είναι ο πρώτος αφρικανικός αρχηγός κράτους που υπέστη τέτοια μοίρα στην εποχή του Κόβιντ. Το περασμένο καλοκαίρι, ο Pierre Nkurunziza, ο Πρόεδρος του Μπουρούντι, αρνήθηκε να παίξει με τον Covid και έδωσε εντολή στην αντιπροσωπεία του ΠΟΥ να φύγει από τη χώρα του… πριν πεθάνει ξαφνικά από «καρδιακή προσβολή» ή «ύποπτος για Covid19». Ο διάδοχός του ανέστρεψε αμέσως κάθε πολιτική Covid, προσκαλώντας τον ΠΟΥ να επιστρέψει στη χώρα. Αυτό ήταν το πρώτο πραξικόπημα Covid και φαίνεται ότι η Τανζανία θα μπορούσε να είναι η επόμενη.

Αν ήμουν Πρόεδρος του Τουρκμενιστάν ή της Λευκορωσίας, δεν θα έκανα μακροπρόθεσμα σχέδια.