Πώς ένα απλό αλλά μοιραίο μαθηματικό λάθος από τους ειδικούς των ΗΠΑ για την Covid-19 προκάλεσε τον πανικό και τους υποχρεωτικούς εγκλεισμούς.

Μια πρόσφατη μελέτη

»Μαθήματα δημόσιας υγείας που αντλήθηκαν από προκαταλήψεις στην υπερεκτίμηση της θνησιμότητας του κορονοϊού», δημοσιευμένη στο cambridge.org, αναφέρει

»Τα αποτελέσματα αυτής της κριτικής αξιολόγησης αποκαλύπτουν προκατάληψη πληροφοριών και μεροληψία επιλογής στην υπερεκτίμηση της θνησιμότητας του κορονoϊού, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ  του ποσοστού θνησιμότητας μόλυνσης ( IFR) της γρίπης ως ποσοστό θνητότητας περιστατικών (CFR) .»

»Στις 11 Μαρτίου 2020,… με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα εκείνη την εποχή, το Κογκρέσο ενημερώθηκε ότι το εκτιμώμενο ποσοστό θνησιμότητας για τον κορονοϊό ήταν δέκα φορές υψηλότερο από ό, τι για την εποχική γρίπη, το οποίο βοήθησε να ξεκινήσει μια εκστρατεία κοινωνικής απόστασης, κλείσιμο επιχειρήσεων και υποχρεωτικών εγκλεισμών.»

Για να δούμε το ιστορικό του τραγικού λάθους.

Τον Φεβρουάριο, ο γκουρού των ΗΠΑ για την Covid-19 ο Anthony Fauci σε δημοσίευση του στο New England Journal of Medicine,΄΄Covid-19 -Πλοήγηση στο αχαρτογράφητο΄΄΄ προέβλεψε ότι ο ιός ήταν »παρόμοιος με μια σοβαρή γρίπη» και ως εκ τούτου θα σκότωνε περίπου το 0,1% των ανθρώπων.

»Εάν υποθέσουμε ότι ο αριθμός ασυμπτωματικών ή περιστατικά με ελάχιστα συμπτώματα είναι αρκετές φορές τόσο υψηλός όσο ο αριθμός των αναφερόμενων περιπτώσεων, το ποσοστό θνησιμότητας της  μπορεί τελικά να είναι σημαντικά μικρότερο από 1%. Αυτό υποδηλώνει ότι οι συνολικές κλινικές συνέπειες της Covid-19 μπορεί τελικά να είναι πιο παρόμοιες με εκείνες μιας σοβαρής εποχικής γρίπης (η οποία έχει ποσοστό θνησιμότητας Cαse Fatality Rate περίπου 0,1%) ή μιας πανδημικής γρίπης (παρόμοιας με εκείνη του 1957 και του 1968) παρά μια ασθένεια παρόμοια με το SARS ή MERS….οι οποίες είχαν ποσοστά θνησιμότητας περιστατικών CFR 9 έως 10% και 36%, αντίστοιχα.»

(Εδώ μπερδεύει το CFR 0,1% , δεν είναι το CFR αλλά το Infection Fatality Rate (IFR) της σοβαρής εποχικής γρίπης.)

»Τουλάχιστον σε προσωρινή βάση, οι περιορισμοί αυτοί, μπορεί να έχουν βοηθήσει στην επιβράδυνση της εξάπλωσης του ιού» ΑΝ ΥΠΟΘΕΣΟΥΜΕ;;;

Την στιγμή που σαφώς γνωρίζει, ότι έχει εξεταστεί ελάχιστος πληθυσμόςκαι σαφώς υπάρχουν ασυμπτωματικοί.

Aυτές οι «εποχές της πανδημικής γρίπης» του 1957 και του 1968 ΔΕΝ οδήγησαν σε απομόνωση δεν πάρθηκαν μέτρα, και αυτά λέγονται τέλος Φεβρουαριού.

Στη συνέχεια, οι προβλέψεις για το ποσοστό θνησιμότητας κατά κάποιο τρόπο περίεργο τρόπο, μπερδεύτηκαν  ώστε να φαίνονται δέκα φορές χειρότερες.
Δηλαδή ο λόγος του υποχρεωτικού εγκλεισμού, ολόκληρου του πλανήτη προέρχεται από ένα μόνο ποσοστό:

1% Ενα τοις εκατό.

Αυτή ήταν η πρόβλεψη ότι η Covid, αν αφεθεί ανεξέλεγκτη, θα σκότωνε περίπου το ένα τοις εκατό από εμάς.

Μπορεί να μην πιστεύετε ότι το ποσοστό είναι τεράστιο, αλλά το ένα τοις εκατό του πληθυσμού του κόσμου είναι 70 εκατομμύρια άνθρωποι – και αυτό είναι πολύ. Αυτό θα σήμαινε 3,2 εκατομμύρια Αμερικανούς νεκρούς και 670.000 Βρετανούς.

Αλλά από πού προήλθε αυτό το ποσοστό του 1% ;

Μπορεί να δυσκολευτείτε να το πιστέψετε, αλλά αυτός ο αριθμός προέκυψε κατά λάθος. Ένα πολύ σημαντικό πράγμα για να κάνεις ένα τέτοιο λάθος, αλλά αυτό συνέβη.

Για να καταλάβετε τι συνέβη, πρέπει να καταλάβετε τη διαφορά μεταξύ δύο ιατρικών όρων που ακούγονται οι ίδιοι – αλλά είναι εντελώς διαφορετικοί.

Ποιο ποσοστό θνησιμότητας, είπες;

Πρώτον, υπάρχει το ποσοστό θνησιμότητας μόλυνσης (IFR). Αυτό αντιπροσωπεύει το ποσοστό των θανάτων μεταξύ ΟΛΩΝ των μολυσμένων ατόμων, συμπεριλαμβανομένων όλων των ασυμπτωματικών και μη διαγνωσμένων ατόμων, επομένως μετράει τον κίνδυνο. Αυτός ο αριθμός περιλαμβάνει εκείνους που δεν έχουν καθόλου συμπτώματα ή μόνο πολύ ήπια συμπτώματα – εκείνοι που έμειναν στο σπίτι, είχαν λίγο βήχα και παρακολούθησαν το ξέσπασμα.

Στη συνέχεια, υπάρχει το ποσοστό θνησιμότητας περιστατικών, εδώ θνητότητας (CFR). Αυτός είναι ο αριθμός των θανάτων μεταξύ των ατόμων που πάσχουν από σοβαρά συμπτώματα, οι οποίοι πιθανώς είναι σοβαρά άρρωστοι για να βρεθούν στο νοσοκομείο  και είναι δείκτης της σοβαρότητας της νόσου. Είναι σαφές ότι οι άνθρωποι που είναι σοβαρά άρρωστοι –  «τα κρούσματα» – θα έχουν υψηλότερο ποσοστό θνησιμότητας από εκείνους που έχουν μολυνθεί, τους φορείς, που έκαναν ένα τέστ και βγήκαν θετικοί και πολλοί από τους οποίους δεν έχουν συμπτώματα.

Επομένως το να βαφτίζουμε τις περιπτώσεις των ανθρώπων που έχουν τον ιό και είναι ασυμπτωματικοί, σαν κρούσματα δεν είναι ένα απλό λάθος, αλλά είναι προσχεδιασμένη παραπλάνηση.

Με απλά λόγια – όλα τα κρούσματα  είναι λοιμώξεις, αλλά δεν είναι όλες οι λοιμώξεις κρούσματα.

Αυτό σημαίνει ότι το CFR θα είναι πάντα πολύ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ από το IFR. Στην γρίπη, το CFR είναι περίπου ΔΕΚΑ ΦΟΡΕΣ ΥΨΗΛΟΤΕΡΟ από το IFR. Η Covid-19 φαίνεται να έχει παρόμοιο ποσοστό.

Τώρα, σαφώς, δεν θέλετε να μπερδευτούν αυτά τα στοιχεία. Με αυτόν τον τρόπο, θα υπερεκτιμήσετε ή θα υποτιμήσετε  ​​την επίδραση της Covid-19.

Αλλά ΔΥΣΤΥΧΩΣ το έκαναν ανάμιξαν αυτά τα στοιχεία!!

Το σφάλμα ξεκίνησε στην Αμερική, αλλά δεν τελείωσε εκεί.

Στις 28 Φεβρουαρίου 2020, στην δημοσίευση του Fauci  αναφέρει, όπως είδαμε πιο πάνω ότι η γρίπη έχει CFR θνητότητα περίπου 0,1%. Ένα άτομο στα χίλια που  ασθενεί σοβαρά, από γρίπη πεθαίνει.

Αυτό έκανε τη θνητότητα της γρίπης 10 φορές πιό χαμηλή -γιατί το IFR, το ποσοστό θνησιμότητας μόλυνσης, για τη γρίπη ήταν 0,1%, όχι το CFR.

Αυτό ήταν το μοιραίο – κυριολεκτικά – λάθος τους.

Το λάθος επιδεινώθηκε. Στις 11 Μαρτίου, οι ίδιοι εμπειρογνώμονες κατέθεσαν στο Κογκρέσο, δηλώνοντας ότι η θνητότητα (CFR) της Covid-19 ήταν πιθανότατα περίπου 1%, ένα τοις εκατό, οπότε ένα άτομο πέθανε από εκατό που ασθενούσαν σοβαρά. Το οποίο, με την πάροδο του χρόνου, έχει αποδειχθεί αρκετά ακριβές.

Σε αυτήν τη συνάντηση, συνέκριναν τον πιθανό αντίκτυπο της Covid με τη γρίπη. Αλλά χρησιμοποίησαν την λάθος CFR για τη γρίπη, αυτή που αναφέρεται στην προηγούμενη έκδοση του NEJM. 0,1% τοις εκατό, ή ένα στα χίλια. Αυτό ήταν δέκα φορές πιό χαμηλό.

Θάνατοι από γρίπη 1.000 – Θάνατοι απο Covid-19 10.000

Έτσι, συνδύασαν  το 1% CFR της Covid-19 με το λανθασμένο 0,1% CFR της γρίπης. Ξαφνικά, η Covid-19 φαινόταν να είναι δέκα φορές πιο θανατηφόρα.

Εάν η γρίπη σκότωσε 50, η Covid θα σκότωνε 500.

Εάν η γρίπη σκότωσε ένα εκατομμύριο, η Covid θα σκότωνε 10 εκατομμύρια. Δεν υπάρχει αμφιβολία γιατί το Κογκρέσο και ο κόσμος, πανικοβλήθηκε. Επειδή τους είπαν ότι η Covid-19  θα ήταν δέκα φορές χειρότερη από τη γρίπη. Μπορούσαν να δουν τρία εκατομμύρια θανάτους μόνο στις ΗΠΑ και 70 εκατομμύρια σε όλο τον κόσμο.

Δεν περιμένω εσεις και εγώ  να κάνουμε αυτά τα πράγματα  σωστά. Αλλά περιμένω τουλάχιστον από τους ειδικούς να το κάνουν.

Δεν το έκαναν. Συνδύασαν το IFR και το CFR τους και πολλαπλασίασαν τον πιθανό αντίκτυπο της Covid με το συντελεστή δέκα.

Ακριβώς αυτό που αναφέρει η δημοσίευση, στο cambridge.org
»Μαθήματα δημόσιας υγείας που αντλήθηκαν από προκαταλήψεις στην υπερεκτίμηση της θνησιμότητας του κορονοϊού», λέει: »Στις 11 Μαρτίου 2020,… με βάση τα διαθέσιμα δεδομένα εκείνη την εποχή, το Κογκρέσο ενημερώθηκε ότι το εκτιμώμενο ποσοστό θνησιμότητας για τον κορονοϊό ήταν δέκα φορές υψηλότερο από ό, τι για την εποχική γρίπη, το οποίο βοήθησε να ξεκινήσει μια εκστρατεία κοινωνικής απόστασης, κλείσιμο επιχειρήσεων και υποχρεωτικών εγκλεισμών.»

»Τα αποτελέσματα αυτής της κριτικής αξιολόγησης αποκαλύπτουν προκατάληψη πληροφοριών και μεροληψία επιλογής στην υπερεκτίμηση της θνησιμότητας του κορονoϊού, ΠΙΘΑΝΟΤΑΤΑ ΠΡΟΚΑΛΟΥΜΕΝΗ ΑΠΟ ΕΣΦΑΛΜΕΝΗ ΤΑΞΙΝΟΜΗΣΗ  του ποσοστού θνησιμότητας μόλυνσης ( IFR) της γρίπης ως ποσοστό θνητότητας περιστατικών (CFR) .»

Στις 28 Φεβρουαρίου εκτιμάται ότι η Covid-19  θα είχε τον ίδιο αντίκτυπο με μια κακή σεζόν γρίπης – σχεδόν σίγουρα σωστό.

Έντεκα ημέρες αργότερα, η ίδια ομάδα εμπειρογνωμόνων προέβλεπε ότι το ποσοστό θνησιμότητας θα ήταν δέκα φορές υψηλότερο.

Αυτό ήταν φρικτά καταστροφικό λάθος.

Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η ομάδα που ονομάζω Mad Modellers of lockdown, οι ειδικοί του Imperial College, δημιούργησαν τον ίδιο πανικό. Στις 16 Μαρτίου, χρησιμοποίησαν εκτιμώμενη θνησιμότητα (IFR) 0,9% για να προβλέψουν ότι, χωρίς κλείδωμα, η Covid θα σκότωνε περίπου 500.000 στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Είναι κοντά αυτή η πρόβλεψη;

Μέχρι στιγμής, το Ηνωμένο Βασίλειο είχε περίπου 40.000 θανάτους από Covid. Σημαντικά λιγότερο από 0,1 τοις εκατό, αλλά όχι τόσο μακριά. Φυσικά, οι άνθρωποι θα πουν … «Είχαμε κλειδώματα … χωρίς αυτό θα είχαν πεθάνει πάρα πολλοί άλλοι. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν έχουν μολυνθεί… »κ.λπ.

Για να απαντήσουμε σε αυτό, πρέπει να γνωρίζουμε τη πραγματική θνησιμότητα IFR.

Είναι 0,1%  ή  1%;

Αν είναι ένα τοις εκατό, έχουμε περισσότερους από 400.000 θανάτους να περιμένουμε.

Εάν είναι 0,1 τοις εκατό, αυτή η επιδημία έχει τελειώσει την πορεία της. Για φέτος τουλάχιστον.

Με τη γρίπη των χοίρων, θυμηθείτε ότι το IFR ξεκίνησε περίπου στο 2%. Στο τέλος, ήταν 0,02%, το οποίο ήταν πέντε φορές χαμηλότερο από τη χαμηλότερη εκτίμηση κατά τη διάρκεια της επιδημίας. Όσο περισσότερα τέστ κάνουμε, τόσο χαμηλότερα θα πέσει η θνησιμότητα,το IFR.

Λοιπόν, πού μπορούμε να κοιτάξουμε για να λάβουμε τα τρέχοντα στοιχεία σχετικά με το IFR; Το καλύτερο μέρος για να κοιτάξετε είναι η χώρα που έχει δοκιμάσει περισσότερους ανθρώπους από οπουδήποτε αλλού ως προς το ποσοστό του πληθυσμού τους: την Ισλανδία.

Από την περασμένη εβδομάδα, το IFR της Ισλανδίας διαμορφώθηκε στο 0,16%. Δεν μπορεί να ανέβει από εδώ. Μπορεί να πέσει μόνο. Οι άνθρωποι δεν μπορούν να αρχίσουν να πεθαίνουν από μια ασθένεια που δεν έχουν.

Αυτό σημαίνει ότι πιθανότατα θα καταλήξουμε σε IFR περίπου 0,1%, ίσως λιγότερο. Όχι στο 0,02% της γρίπης των χοίρων – κάπου μεταξύ των δύο, ίσως.

Εν ολίγοις, η πρόβλεψη του 0,1% έχει αποδειχθεί ότι είναι πολύ ακριβής.

Αυτό σημαίνει ότι είχαμε όλους τους θανάτους που θα περιμέναμε. Και αυτό σημαίνει επίσης ότι με τους εγκλεισμούς δεν καταφέραμε τίποτα σε σχέση με την Covid-19. Δεν εμποδίστηκαν θάνατοι.

Ναι, δοκιμάζουμε και δοκιμάζουμε και βρίσκουμε περισσότερες λεγόμενες περιπτώσεις. Όπως γίνεται. Αλλά τα νοσοκομεία και οι ΜΕΘ είναι σχεδόν άδειες. Σχεδόν κανείς δεν πεθαίνει πια από την Covid, και οι περισσότεροι από αυτούς που πέθαναν είχαν υποκείμενα νοσήματα..

Αντί να το γιορτάζουμε, δημιουργήσαμε τεχνητά ένα εντελώς νέο πράγμα για να φοβόμαστε. Τώρα ονομάζουμε ένα θετικό τεστ ως κρούσμα Covid. Αυτό δεν είναι ιατρική.»Κρούσμα» είναι κάποιος που έχει συμπτώματα. Και όχι  κάποιος που μεταφέρει μικρές ποσότητες ιών στη μύτη του.

Τώρα, ωστόσο, βγαίνετε θετικοί και είστε »κρούσμα». Ποτέ στην ιστορία δεν έχει παραποιηθεί τόσο άσχημα η ιατρική ορολογία. Ποτέ δεν υπήρξαν τόσο παραποιημένα στατιστικά στοιχεία.

Όταν οι ερευνητές θα ανατρέχουν σε αυτήν την πανδημία, δεν θα έχουν καμία απολύτως ιδέα για το ποιος πέθανε λόγω της Covid, ή που πέθανε –συμπτωματικά– με αυτήν. Όλα συνενώθηκαν σε μια αποφασιστική προσπάθεια να κάνουν τον ιό να φαίνεται ΟΣΟ ΠΙΟ ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΟΣ γίνεται.

Οι υποχρεωτικοί εγκλεισμοί συνέβηκαν επειδή μας είπαν ότι η Covid θα μπορούσε να σκοτώσει ένα τοις εκατό. Αλλά η Covid δεν θα σκότωνε ποτέ περισσότερους από περίπου 0,1% το μέγιστο.

Αυτό είναι το ποσοστό που υπολογίστηκε τον Φεβρουάριο, από τους σημαντικότερους παίκτες στην ιϊκή επιδημιολογία. Ενα ποσοστό που έχει αποδειχθεί εξαιρετικά ακριβές. Φωτεινά παιδιά… κακό λάθος.

Σκοτώσαμε δεκάδες χιλιάδες – για το τίποτα

Αλλά επειδή πανικοβληθήκαμε, έχουμε προσθέσει πολλούς στον απολογισμό. Η υπερβολική θνησιμότητα μεταξύ Μαρτίου και Μαΐου ήταν περίπου 70.000, όχι οι 40.000 που πέθαναν από / με την Covid. Αυτό σημαίνει ότι 30.000 μπορεί να έχουν πεθάνει άμεσα ως αποτέλεσμα των ενεργειών που κάναμε.

Προστατεύσαμε τους νέους, τα παιδιά, που διατρέχουν μηδενικό κίνδυνο Covid. Αλλά ρίξαμε τους ηλικιωμένους και τους ευάλωτους κάτω από το λεωφορείο. Η ίδια η ομάδα που θα έπρεπε να είχε προστατευτεί. Αντ αυτού, προκαλέσαμε 20.000 υπερβολικούς θανάτους σε κέντρα φροντίδας.

Ήταν κυβερνητική πολιτική να καθαρίσουν τα νοσοκομεία και να γεμίσουν τα γηροκομεία με ασθενείς με Covid ή να τους στείλουν πίσω στα σπίτια τους, για να μολύνουν τους κοντινούς τους και τους αγαπημένους τους. Ή οποιοδήποτε προσωπικό κοινοτικής φροντίδας που τους επισκέφτηκε.

Φτιάξαμε – για να χρησιμοποιήσουμε την γελοία έκφραση του υπουργού Υγείας Ματ Χάνκοκ – έναν χαλύβδινο κλοιό από χάλυβα γύρω από τα κέντρα φροντίδας. Όπως αποδείχθηκε, αυτό δεν ήταν για την προστασία τους, αλλά για την παγίδευση των ενοίκων, καθώς μετατρέψαμε τα κτίριά τους σε θερμοκοιτίδες Covid. Όποιος εργάζεται σε κέντρα φροντίδας, όπως εγώ, ξέρει γιατί έχουμε 20.000 υπερβολικούς θανάτους. Η κυβερνητική πολιτική το έκανε αυτό.

Αυτή είναι η μεγαλύτερη από όλες τις ζημιές. Σε βάρος των κέντρων φροντίδας, το ONS εκτιμά ότι 16.000 υπερβολικοί θάνατοι προκλήθηκαν από τον εγκλεισμό. Οι καρδιακές προσβολές και τα εγκεφαλικά επεισόδια που δεν αντιμετωπίστηκαν. Τα κενά νοσοκομεία και οι μονάδες A&E. Οι θεραπείες για τον καρκίνο σταμάτησαν εντελώς.

Αυτό σημαίνει ότι τουλάχιστον πολλοί άνθρωποι έχουν πεθάνει ως αποτέλεσμα των δρακόντειων ενεργειών που πάρθηκαν για την καταπολέμηση της Covid, τόσοι όσοι έχουν σκοτωθεί και από τον ίδιο τον ιό. Αυτό εξελίχθηκε σε μια αργή βασανιστική πορεία, όπου οι ηλικιωμένοι – ειδικότερα – ποδοπατήθηκαν μέχρι θανάτου.

Κλειδωθήκαμε στο φόβο. Σκοτώσαμε δεκάδες χιλιάδες άσκοπα, από φόβο. Παραλύσαμε την οικονομία και αφήσαμε εκατομμύρια φοβισμένους να μην έχουν ούτε τα προς το ζην. Έχουμε παγιδεύσει κακοποιημένες γυναίκες και παιδιά στο σπίτι με τους κακοποιητές τους. Έχουμε εξαλείψει πολλές εταιρείες και συντρίψαμε ολόκληρες βιομηχανίες.

Κλείσαμε το NHS, και αφήσαμε εκατομμύρια σε παρατεταμένο πόνο και ταλαιπωρία, σε ολοένα και μεγαλύτερες λίστες αναμονής, οι οποίες διπλασιάστηκαν. Υπήρξαν επίσης δεκάδες χιλιάδες καθυστερημένες διαγνώσεις καρκίνου – τις επιπτώσεις των οποίων δεν τις έχουμε δεί ακόμη, αλλά το Lancet εκτιμά ότι θα χαθούν τουλάχιστον εξήντα χιλιάδες χρόνια ζωής.

Το κλείδωμα μπορεί να θεωρηθεί η ΠΛΗΡΗΣ και ΑΠΟΛΥΤΗ καταστροφή. Και όλα βασίστηκαν σε μια ανοησία, έναν ισχυρισμό ότι η Covid επρόκειτο να σκοτώσει 1%. Ένας ισχυρισμός που τώρα μπορεί να θεωρηθεί εντελώς λανθασμένος.

Χρειάζεται ένα πολύ ανώτερο άτομο για να παραδεχτεί ότι έχουν κάνει ένα φρικτό, τρομερό λάθος. Αλλά έχει γίνει ένα φρικτό, τρομερό λάθος. Ας τελειώσουμε αυτήν την γελοία ανοησία τώρα. Και ας ορκιστούμε να μην αφήσουμε ποτέ ξανά μια τέτοια μνημειακή ηλιθιότητα, να ξανασυμβεί.

Από τον Malcolm Kendrick, γιατρό και συγγραφέα που εργάζεται στην Εθνική Υπηρεσία Υγείας στην Αγγλία. Μπορείτε να διαβάσετε το ιστολόγιό του εδώ και το βιβλίο του, »Doctoring Data – Πώς να ταξινομήσετε ιατρικές συμβουλές από ιατρικές ανοησίες», είναι διαθέσιμο εδώ.

πηγή

The 1% blunder: How a simple but fatal math mistake by US Covid-19 experts caused the world to panic and order lockdowns